De Ducorps kaketoe

Eén van de minder gekende vertegenwoordigers uit het geslacht Cacatua is beslist de Ducorps kaketoe. Mede door het laag importgehalte in het verleden en zijn agressief karakter wordt deze vogel niet zo vaak aangetroffen bij de kweker.

Duits: Salomonenkakadu

Engels: Ducorps’ cockatoo

Frans: Cacatoès de Ducorps

Wetenschappelijk: Cacatua ducorpsii

Beschrijving

  • Man: de algemene kleur is wit. Het hoofd, en soms ook wel eens de borstbevedering, hebben een licht rozige kleur, maar dit is bijna niet te zien. De onderkant van de vleugels en de staart zijn bleekgeel. De huid en de oogring tonen grijswit. De iris is bruin tot zwart. De poten grijs. De bek grijswit. De afgeronde kuif is breder en langer dan bij de Goffini kaketoe. Grootte: ± 31 cm.
  • Pop: als de man maar over het algemeen genomen kleiner en met een roodachtige iris.
  • Juveniel: als de volwassen vogel maar met een licht grijzige bevedering en een donkere iris. De pop bekomt haar roodachtige iriskleur op de leeftijd van twee tot drie jaar. Dus het laten seksen bij deze soort is aanbevolen bij jonge vogels.
  • Ondersoorten: geen.

Wildleven

Het natuurlijke verspreidingsgebied gaat van de Oost-Salomon-eilanden van Bougainville tot Malaita. Op de San-Cristobal-eilanden komt deze kaketoe echter niet voor. Zijn natuurlijk broedgebied bestaat uit wouden en de woudranden. Buiten de broedtijd leeft deze soort per koppel of in kleine groepen van circa acht vogels. Het is een schuwe, vrij angstige vogel die enkel voor te eten en te drinken op de grond komt. Karakteristiek voor zijn schuwheid is wel het feit dat er telkens weer een paar vogels in de boomtoppen op uitkijk blijven om bij naderend onheil de etende vogels onmiddellijk te alarmeren. Opgeschrikte vogels vliegen weg onder een luid gekrijs.

In de natuur voedt deze kaketoe zich met zaden, fruit, noten, bessen, bloemen, insecten en hun larven en af en toe halfrijpe maïs. Het gebeurt ook dat hij bananen en papaja’s rooft uit de fruitplantages en naar zoete aardappelen graaft. Ook deze soort ligt dus aan de basis van een belangrijke schade aan de inheemse gewassen.

Balts

De Ducorps kaketoe broedt in mei. De balts is mooi om zien. Het wijfje lokt met snelle kopknikken de man en klappert hierbij met de bek. Ze drukt zich voor de man waarbij ze haar kop onder zijn borst steekt. Hierna klapperen beiden met de bek en buigen de kop hevig op en neer.

Kweek

De pop legt twee tot vier eieren die ± 28 dagen bebroed worden. De jongen vliegen na 75 tot 79 dagen uit en zijn na circa vijf weken zelfstandig. Meestal zorgt de Ducorps kaketoe vrij snel voor nakweek dit ten opzichte van andere kaketoesoorten. Er zijn gevallen bekend van tweejarige vogels die al kweekten maar meestal zijn de vogels toch drie jaar voor ze aan voortplanten denken. Als een kweker toch de pech heeft dat het ouderpaar niet de uitstekende broeders of ouders zijn er twee mogelijkheden. Eén, hij legt de eieren bij pleegouders of twee, hij legt de eieren in een broedkast. De vochtigheid van deze kast moet tussen de 60 en de 65% liggen.

Nestkast

Een nestkast voor deze soort vogels heeft volgende afmetingen: 25 x 30 x 50 cm en is best uit zeer sterk materiaal vervaardigd. Een nestkast gaat hier in dit geval slechts één jaar mee daar de vogel ze gewoon sloopt. Een natuurlijke boomstam kan uiteraard ook en heeft als voordeel dat dit beter oogt. Welke nestkast u ook verkiest steeds weer moet deze grondig gereinigd worden. Persoonlijk kan ik hiervoor Virkon aanraden. Als nestvulling gebruikt u een beetje turf gemengd met gekapte beuk of gemalen kemp (dit zijn de planten die het kempzaad voortbrengen). Dit is wel duurder dan gekapte beuk, maar ontsmet 100%. Er worden ook geregeld takken aangeboden die de vogels dan fijn knagen in het nest. Als kaketoes het nest volledig blijven vernielen duidt dit er op dat de nestkast niet voldoet aan hun eisen ofwel dat er niet voldoende knaaghout aanwezig is.

Agressief

Het is al even aangestipt: de Ducorps kaketoe is één van de agressiefste kaketoes. Het gebeurt dat de man de pop doodt. Heeft de liefhebber te maken met een agressieve man dan kan dit als volgt opgelost worden:

  1. De man in de aangrenzende volière naast de pop plaatsen. Als de man minder agressiviteit toont ( bvb. hij tracht de pop door de draad te voederen) dan kan hij bij haar gelaten worden.
  2. De man in een kooi plaatsen binnen de volière waar de pop zich bevindt. Hier mag men de man ook pas loslaten als hij de pop aanvaard heeft.
  3. De man kortwieken zodanig hij trager vliegt dan de pop.
  4. De man laten kiezen uit meerdere poppen en één van de drie bovenvermelde punten in combinatie hiermee toepassen.

Volière

De betere huisvesting voor deze kaketoe is een volière van minstens 4 x 2 x 2 m met een aangrenzend nachthok dat uit steen is opgetrokken en een vloer heeft uit beton. Dit laatste biedt bescherming tegen de vorst. De volière mag niet te smal zijn aangezien de pop in dat geval geen enkele kans heeft om te ontsnappen aan de grillen van de man. Het best wordt de vlucht gemaakt uit metaal en een sterke draad met een doorsnede van twee mm is aan te raden. De volièrebodem kan uit gewone grond bestaan maar hou er wel rekening mee dat kaketoes zeer goede gravers zijn. Een fundering onder de grond is dus geen overbodig iets. Ook is het zo dat nogal wat liefhebbers van kaketoes een volière verkiezen waarbij alleen de voorkant van gaas is voorzien. Dit heeft als voordeel dat de vogels niet door de buren gehinderd kunnen worden. Wordt er toch draad gebruikt voor de tussenwanden dan blijft het een aanrader om geen andere kaketoes als buur te gebruiken. Andere parkietensoorten daarentegen kunnen wel.

Belangrijke weetjes

Deze soort is zeer gevoelig voor verstoring. Niet enkel de verzorger kan ze storen maar ook wijzigingen in de omgeving. Daarom hebben kwekers vaak te maken met slechte of afgestorven eieren en jongen die niet gevoederd worden. Veel kuikens dienen dan ook genoodzaakt met de hand verder grootgebracht te worden. Ik had al even vermeld dat er problemen kunnen voorkomen met eieren. Dit is niet enkel bij deze soort, maar vroeg of laat kan iedere kweker bij eender welke soort hiermee in aanmerking komen. Er zijn embryo’s die afsterven in het begin van de cyclus. Oorzaken hiervan kunnen zijn:

  • de eieren zijn koud geworden na een paar dagen broeden;
  • slecht nestmateriaal;
  • veel te veel storingen door de verzorger;
  • mijten en luizen;
  • eventuele overbevolking en competitie met andere vogels in de volière. Dit is niet van toepassing op de Ducorps, omwille van zijn agressief karakter dient hij alleen gehouden te worden:
  • slechte nestkasten;
  • slechte ouders;
  • nest is te warm of te koud of slecht geventileerd;
  • storingen van buitenaf;
  • geïnfecteerde eieren leidt steeds tot het afsterven van de embryo’s.

Dit laatste is wel eens te wijten aan het voedsel. Bedenk dat een eenzijdige voeding leidt tot het afsterven van embryo’s. Een goede dieet voor een dergelijke vogel moet niet alleen bestaan uit zaden en water maar ook uit fruit en groenten, takken, eivoer, sepia en grit en noem maar op.

De meest bekende infecties die de pop aan de eieren kan doorgeven zijn Chlamydophilasis en Salmonella.

Een bebloed ei wordt best met lauw water gereinigd. Een dergelijk ei verraadt al dat de pop veel moeilijkheden gehad heeft bij het leggen. Ook een dergelijk ei ligt vaak aan de basis van een infectie.

Vaak worden er jongen aangetroffen in het nest die half uit het ei geraakt zijn maar toch dood zijn. Velen hebben al geprobeerd het jong uit het ei te helpen maar achteraf blijkt het toch niet te kunnen overleven. Om te weten wat de liefhebber hier verkeerd doet moet u vooraf goed weten hoe een jonge vogel normaal uit het ei komt. Wel, beste lezer, dit gebeurt in twee fasen. In de eerste fase hoort u de jonge vogel duidelijk in het ei piepen waarbij het een gat in de eischelp tracht te maken. Lukt dit dan begint het juveniel onmiddellijk met het inademen van de lucht dat via het gemaakte in de eikamer komt. Na twaalf tot zesendertig uur (naargelang de vogelsoort) begint de tweede fase waarbij de jonge vogel daadwerkelijk uit het ei wil breken en zal vanaf dan de buitenlucht inademen. Nu is het zo dat bij een te hoge temperatuur in combinatie met een te lage vochtigheid er zich harde en te droge eischalen gaan vormen. Hierdoor gebeurt het dat een jonge vogel niet of slechts heel moeilijk het ei kan verlaten. Wordt de jonge vogel uit het ei geholpen dan sterft het. Wat er wel kan gedaan worden is heel simpel drie druppels water op de jonge vogel laten druppelen. Hierdoor wordt de eischaal langs binnen vochtiger waardoor het jong zonder verder probleem uit het ei raakt.

Verder is deze soort net als vele kaketoes gevoelig voor vrieskoude. Poten die bevriezen worden makkelijk geamputeerd. Daarom is een vorstvrij nachthok noodzakelijk.

Verzorging

Als zaadmengeling wordt er een kleine hoeveelheid zonne- en pompoenpitten; kleine parkietenmengeling (millet, kemp, boekweit, cedernoten, witzaad, tarwe, gepelde rijst) gegeven. Verder halfrijpe maïs, zeer veel fruit (appel, peer) en groenten (rozenbottel, rode biet, bessen) groenvoeder en geweekte en gekiemde zaden.

Sepiaschelpen worden verstrekt om het kalkgehalte op peil te houden. Ook een goede gritmengeling van grove oesterschelpen en grove maagkiezel mogen niet ontbreken.

Noten hebben de slechte naam schimmelziektes aan te wakkeren maar zijn toch een essentiële voedingsbasis voor onze papagaaien. Naar verluidt zijn ze goed voor hartproblemen. Natuurlijk moeten er geen grote hoeveelheden aangeboden worden maar, langs de andere kant moet de vogel de kans krijgen ze te nuttigen. De Ducorps kaketoe pelt liever okkernoten en eet graag hazel- en cedernoten. Een kleine hint; bewaar noten nooit op een te vochtige plaats en nooit luchtdicht. Een beschadigde noot wordt steeds weggegooid en bedenk verder dat noten over het algemeen genomen slechts zes maanden te bewaren zijn. Wel kunnen ze ingevroren worden.

Specifiek voor de Ducorps is wel dat deze kaketoe dol is op de rode zaden van de granaatappel wat onder het eivoer kan vermengd worden.

Wekelijks wat trosgierst breekt ook de dagdagelijkse voeding.

Kaketoes baden graag en nog liever zitten ze graag in de regen. Ze drinken ook veel meer in vergelijking met andere parkietachtigen. Een reden te meer om dagelijks het drinkwater te verversen.

Tot slot

Het is bekend dat kaketoes gevoelig zijn voor ziektes zoals bek- en vederziekte. Om deze reden is het een aanrader om bij importvogels extra voorzichtig te zijn. Zeker bij vogels die uit Zuid-Afrika komen is alertheid aangewezen. Zorg steeds dat er een attest kan bekomen worden dat de vogels ziektevrij zijn.

Een geregelde vaccinatie tegen wormen en/of lintwormen kan geen kwaad.